Verse :
omuzlarım düşse de güçlü görünmem gerek
ve insanlar olacaktır delirmeme tek sebep
kulaklarını tıkadığın son sitemim değil ki
iftiralar sustuğunda, tanıştık demektir.
cebimde birkaç kuruş ve bir de fotoğraf
dilimde son bir şarkı duyguları olmayan
ne kadar özlesem de aşılmaz bu duvarlar
ve ağlayacaksın elbette gülümsediğin gün kadar
ne kadar doğrusun ne kadar hatalıyım
ne kadar yalan söyledik bugüne kadar biz
ne sen aynı kalırsın ne inandığın sevgiler
eskidendi canım yani, tebessümlü mimikler
şimdi bak bana
yabancı gelebilirim
maalesef zamanla çiçeklerin solabilir
uyansam artık rüyadan vazgeçip
o gün belki çatkapı ablam bile gelebilir

Nakarat (x2):
bir fotoğraf var
bu fotoğrafta sesin çıkmıyor yüzün gülmüyor
ve dokunsam da gözyaşımla
yalnızlık yok olmuyor

bir hayalet var
yazıyor şimdi sesi çıkmıyor yüzü gülmüyor
ve bağırsa da haykırsa da
duyulmuyor