Ados:
Şimdi kanserden mi sakınayım nelerden yakınayım
Ömürden ayrı takılayım bırak biraz da bakınayım
Ne var ne yoksa bana ayıp insanlık bana kayıp
Büyük bir boşluk araladım büyük soğuk bir aradayım

İnanmazsan inanma bende inanmam bana
İki satırın sahibiyim başka da mülk arayamam
İzahı yok ne var ki anlamsız da yaşayamam
Ruhumdan ayrı taşıyamam bu yük benimle aşınamaz

Dilimde cümlelerim cebimde şarkılar
Yerimde bugün ben değil bir başka kaygı var
Bu zehre tutuldum yavaş yavaş tükendi mantığım
Gelecek dört duvar tabi çıkamam korkudan

Zamansız ağrılar bedenden ayrılar
Nedense bende depresif bir anın ayrı hatrı var
Gürültü sürdüler bu kez namlunun ağzına
Şakakta patlatınca belki varılacaktır yarına

Nakarat:
Korku yankı düşünmek bir anlık
Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı
Yorgun cansız koşamıyorsun artık
Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı

Kayra:
Bu dev bir yanlış en başında haksız
Ansızın kafanda tek soru ve kaldın yalnız
Bir zamanlar başımda gölgeler ve sesler
Durmadan konuştu benimle uyumadan bu yüzler

Hep bu yüzden torbalar gözaltı mesken
Tam bu yüzden korkutur yavan teselli
Tamda geçti derken aniden bir anda geldi
Dönmek istemiyorum oraya gördüğüm günden beri

Bir 96 yazı bir 93 kışı
Öyle bir geçer ki bak anlamazsın ışık hızı
Bir yerde susmam bir yerde dur demem gerekli
Fakat tepemdeler gölgeler tükenmedim

Sabırla bekledim bir anda taş kesildim
Görmeseydim elbet işte böyle söylemezdim
Akşamın bir vakti yankı duymak istemezdim
Duymasaydın aslanım ben mi sana uyan dedim



Nakarat:
Korku yankı düşünmek bir anlık
Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı
Yorgun cansız koşamıyorsun artık
Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı

Da Poet:
Kimse ses vermedi duvarlara bağırdım
Yolumu çizdim karlar saçlarıma takıldı
Sevmediklerim sevdi sevdiklerim darıldı
Hendrix gitarına DP satırlara sarıldı hep

Işığı karanlıktan çalan bendim
Saatler göğsüme mermi gibi ilerlerdi
Hesabını veririm her şeyin
Gerçeği yalancıların selinden tutup çekerdi ellerim

Hep kaçarım sevmeyi bilmeyenlerin ordusundan
Kalpleri yosun kanları zift akar tortusuyla
Gözleri bakar ama görmez onca ihtişamı
Hala özgürlüğe karanlıklarla firarım

İnadım gardaşım konyak iç cepte sırdaşım
Cephaneler taşı sesime biraz daha yaklaşıp
Önüme düş tükendik ama henüz yok olmadık
Bir çığlık gelir elbet sükunetimin sonrası

Susadım canıma hayat çölünde
Hatıra akıp gider gözümden
Aşılacak everestler önümde
Bazen ayaklarım gitmez ne kadar istesem de

Susadım canıma hayat çölünde
Hatıra akıp gider gözümden
Yenilecek ordular var önümde
Dp yak bu kez süngün olsun satır kelime kafiye

Nakarat:
Korku yankı düşünmek bir anlık
Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı
Yorgun cansız koşamıyorsun artık
Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı