Bölüm 1:

Yeni nesil rakı sofrasına meze
Hırsına yenik düşüp ezilenler tezek
Kırkpınar gibi meydan güreşir hep
Ados baş pehlivan sekiz yıldır tutup ezer
Ezelden gelip ecele gider adem ve
Seceresini tutar insanı sanki maden
Kazıdıkça kalp gelecek ele sanarken
Foseptik çıkar çoğu ve dolar hanem
Madem ki beynin var düşün
Sana dayatılanı kabûllenme deme düşüm
Bu kadar kolay şekilde dibe düşüp
Her gün öleceğine olsaydın düşük
Bugün bakıyorsun egoları yere değen elemanı
Dinleyenlerin çoğu ondan da pahalı
Biri yem atıp, sürüsü tutuk bu yavşak düzen içinde
Belirsiz bi' yol alır

Nakarat:

Bu mu rap? Bu mu piyasanın hâli?
Düşüne dur istikbali
Kara günler kapıdan girdi çöküş vakti
Karamsar olmak istemezdim ama n'apayım?
Her şey ortada demek isterdim şaka
Ama sen de biliyorsun ki; herkes aynı oltada
Atıp voltalar gelecen sonlara
Belki; ama ben ölmedim daha!


Bölüm 2:

İnan ben çakacam tabutuna son çiviyi
Çünkü; ölümlere fazla alışkın biriyim
Hayattan öğrendiklerimin muhasebesini tutup
Yapabiliyorum bunun muhakemesini
Bakın bugün yanım, sağım, solum dolu ecel
Önden hep yürüyen sen olsan da beni seçer hiphop
Senin adımların gelip geçer
Sürekli sövüp sayacağına eli becer öküz
Diline hâkim olmayana tokuz
Bir sürü adamız ama çoğumuz yokuz
Bir şeye karşı çıkıp hatayı dillendiren
Her kim varsa harcamaya hazır çoğu
Umarım çabalarım kalmaz boş
Küçük de olsa bir şey katıyorsam yılmak yok
Uçurum kenarında dans gibi ülkemde müzik
Yine de bizde cesaret çok

Nakarat:

Bu mu rap? Bu mu piyasanın hâli?
Düşüne dur istikbali
Kara günler kapıdan girdi çöküş vakti
Karamsar olmak istemezdim ama n'apayım?
Her şey ortada demek isterdim şaka
Ama sen de biliyorsun ki; herkes aynı oltada
Atıp voltalar gelecen sonlara
Belki; ama ben ölmedim daha!