kader çizgimi belirledim ben hep sana göre
kederi istemedim ki sen gidiyoken bile
adını günlere sığdıramadım bunuda bilseydin
senle her şey bitti keşke adınıda silseydim
gelmezsin ızdırabı çektirirsin bana demi
belki devamlı sensizlik olmaz daha geçerli
bitsin dediğinde ben yere düşen çaresizdim
sevgi elini uzattığımdaysa karşıma dikildin
şu dünyada aşktan sevgiden ne bulabildim ki ben
yirmi yaşındayken kalbimi kapatmak istesem
olumlu süreç yaşar mıyım günler geçerken
belki mizacım nefretten biraz arınmak ister
kalp anahtarını kapalı yerde muhafaza etmiştin
öğrenmiyim diye gözlerimi kendine mühürlemiştin
aç yüreğini benimle ol dediğimde hayır demiştin
o anda ıssız berbat bi silüettim gözlerinde

seni bembeyaz güle benzetirdim her görüşte
sen çok güzel görünürken dalardım hayal alemine
fakat o beyaz gülün dikeni çıkmıştı zihnimden
bunu sonradan sen güzelce kazımıştın belleğime


dinlediğim içli şarkılar seni getiriyor karşıma
bitene dek gözlerimi ayırmıyorum yansımandan
o dakikada kalp duraksıyor tekliyor tanımsızca
iki arada bi derede kalıyodum böyle akşamlarda
çok hata yaptım bunlardan biriydin belki
ama severken adam gibi sevdim anlaman gerekti
ayrılık vakti kalbimi kırdın geçtin yetmedi mi
geceleri niye rüyamdasın sen benden gitmedin mi
senle yaşananları kitap yapsam sanat çağ atlar
okuyan ağlamaktan kitabın sayfasını yasa boğar
sürekli dert edinip yeni bunalımlar içini sarar
birde benim üzgün halimi görse olur perişan
böyle etki yaratır herkeste duygu yoğunluğum
son günlerde bunu düşünürken birde yorgunluğum
sen sebepsin bunlara ben zor ayakta dururum
mevsimlerde karmakarışık sanırım ben yokoldum

seni bembeyaz güle benzetirdim her görüşte
sen çok güzel görünürken dalardım hayal alemine
fakat o beyaz gülün dikeni çıkmıştı zihnimden
bunu sonradan sen güzelce kazımıştın belleğime