Verse - 1 (Vale)

Yakışır mı hiç hüzün?

Kanamaz mı hiç yüzün?



Hayat pınarmış insan kanarmış ya bazen

Kimliğim kayıp ve suretim sararmış,ölümde varmış.

Ben avunmak istemem ve yaşlar aksın

Nur çalındı fer ne yapsın,sen hatamsın.

Anladım ki hep yasaksın huzur, kahırı tattım

hayli Baktım yok yanımda gayri

Şehri buz keserdi, sen çıkınca önüme ani

Gözlerin dalardı bir ufuk boyunca serilir gökler

Okyanus yüzünde masmavi.

Adıma can veren bu ruhun tek temennisi şudur ki

Bir masalda sen periydin zor da olsa hayal et.

Adını dilime sardığımda kuşku ıslığımdı

Tek sen orda kal ve gitme derken seni de çaldı esaret(maalesef)

Lanet ettim o gün zamana karşı savaşı açtım

Oysa çok yenildim belki çok yenildik zamana karşı

Bir takım nedenlerimle aldım başımı bir kaç arşın

Çok yoruldum artı kahve gözlerimden yaşlar aktı.





Nakarat

Elveda demek ne zor işmiş

Kanatır dilimi her bir kelimem bak,

Yaktı kendini de beni

Bu deli halimi kime desem olmaz (olmaz)

Yakışır mı hiç hüzün?

Kanamaz mı yüzün?





Verse - 2 (Kaygı)

Değeri bilinmeyen bir uçurum ömrümüz

Ve düşmek istemeyiz.

Aslında beyaz sandığım hayaller kirletilmiş

Yok denilmiş umutlar ve mutluluklar ertelenmiş

Biz bugünden bahsederken yarının kurası çekilmiş.

Dilimden kurtulupta yüzüme çarpan yalanlardan,

korkmuyorum desem bile içimde kaygılar var.

Bir çölde viran halde ellerimden tutanlarla,

Aynı yola bir başkoyarken engel oldu sanrılar.

Bu sevda serüveninden susar mı arta kalanlar?

Nedeni anlamadan safça oyuna kananlar.

Hasretimden istifade eden yüz akılda kalsın

Rolüme pansuman yapanın alacağı bir intikam var.

Hatırla! mazi denen masaldan kaç leşinle geldin?

Çakallar sofra kursun parçalanmış bileklerin

Benim tenim yüzümdeki yağmurumla yıkanıyorken

Zorda olsa elveda demeyi kabullendim.(Elveda)



Nakarat

Elveda demek ne zor işmiş

Kanatır dilimi her bir kelimem bak,

Yaktı kendini de beni

Bu deli halimi kime desem olmaz (olmaz)

Yakışır mı hiç hüzün?

Kanamaz mı yüzün?