İnsan düştüğü çukurdan kendi kalkmayı bilmeli.
Aciz insan bunu asla yapamaz.
Düştüğü çukurdan kalkacak kim var?

Aklımın odaları, kasvetin işgaline uğramış
Bugün aklı olanın, yarına hiç hakkı kalmamış
Bizimkisi insan olana kadar kaçmak yanlıştan
Kimin derdine el atsak yok oldu hep yarınlar
Bugün keyfin yerinde, peki ya sonrası?
Sen tok yatarken hiç düşündün mü aç yatanı
Bugün şükür neyine, peki ya sonrası?
Açıkta kaldığında anlayacaksın sonrasını
Keyfine bak sen beni düşünme
Anlarsın elden ayaktan düşünce
Kendine gelmen zaman alacak
Vakit dolacak o kalbin duracak
Garip bu dünya aklını alacak
Sarılıp ona uykuya dalacak
Kim vaar, sona varacak!
Kim vaar, avucunu açacak!


Saman alevi bir an için yanar söner
Devrana uyan insan yanar döner
Dünyaa durmaa
İnsan ayak uyduramıyor sana

Kalbin sarayları hep, kişilere mesken olmuş
Biraz peynirin yanında alkolle şifa bulurmuş
Sözde ihanet, iki insanın arasında olurmuş
Rabba yapılan ihanetle hangi hain deva bulmuş
Reva değil çektiğin, acılar öyle mi?
Hiç birimiz cehennem ateşini yakından görmedik.
Keza dert dedin şu hayatı hiç sevmedin
Pişkinlik gözünü kör etti görülmedi ki böylesi.
Telaşe kapılacak insan o gün
Yetmeyecek ne paran, ne de gücün
Varsa günahın onu çekeceksin
Sevabınla cennete gireceksin
Garip bu rüya aklını saracak
Kalıp şu derde ortak olacak
Kim vaar, ona varacak!
Kim vaar, yola taş koyacak!

Düştüğünü görmeyi bekleyen onlarca akbaba var etrafında,
O çukurdan çıkacak gücün var. Şah damarından bile daha yakında.
Buna inanan kim var?