Bir fiyasko yaşam anlatıldığı gibi değil.
Orda kan var, orda ölüm, orda yok ki hiç kefil.
Biraz keyif verir sonra çeker ellerini.
Bakışlar sefil biri gibi hissettirir kendini.
Değilsin ki yalnız aslında herkes sen gibi.
Kimse belli etmez onlar bulmuşlardır dengini,
ve bir serseri gibi hisset diye atarlar pisliği.
Sonra üzerini örterler; dersin ki "Ben kimim?"
Ben kimim;
Dostum kim, nerdeyim?
Koştum hep, çoğaldı dertlerim.
Yorgun değilim, biraz halsizim.
Dünya cehennemim benim...
Ben kimim;
Dostum kimlerdenim?
Sustum, de ki bitsin dertlerim.
Biter elbet fani sebeplerim.
Ölüm cennetimmiş benim...
Nakarat(1)
Sev diye değil sadece bil,
Susmak istedim beceremedim.
Ben...
Yanında olmam yetmiyor zaten...
Geelmek isterdim yanına.
Çok geç gitmişsin yanına.
Seen...
Uzakta kalmak gerekiyor bazen...
Oysa baş ucunda okunacak, bir gün Kur'an.
Kursağına takılacak sözcükler, duracak zaman.
Uyanacaksın uykundan, sorumlusun her olandan.
Gel, o zaman susturmadan dilimi konuş sormadan.
Anlat bana içinde ne varsa, içime dert olsun.
Susma ki uyandığında, her ne varsa kabul olsun.
Kabul olsun yazdıklarım. Sonra kurusun dilim.
Kabrime gelen bir gül olsun. Desin ki "Ben kimim?"
Ben kimim;
Solgun bir bitkiyim.
Korkum ayazdır hep bekleyin,
başımda biri olsun gitmesin.
Hiç uzaklara dalmasın gözlerim...
Ben kimim;
Yoksun hiç gelmedin.
Yolun düşmez ama ben beklerim,
Belki kaçırmıştır gözlerim.
Belki geldin ama ben görmedim...