benle kal huzur, lütfen artık yapamam sana gurur
senin her gidişinde benim biraz daha ellerim soğur
bil ki yegane duygudur bir anda seni bulmak
bir köşeye yerleştirip göz yaşlarımda boğulmak
dile vurulan kelepçe nasıl düşüncelerini acıtır
bilirmisin ki kalpten, çehrene mektup yazılır
her hatır aklı alır yerinden ve bi satır kazınır
versende kağıt kalem yine o satır kazanır
yatır beni, bana mezar kazalım kazma kürek bulup
kurudu şimdi düşüncelerim o rüzgarda savrulup
elimde kalan sükut da olsa tek isteğim aslında
bağırmak bir çukura ve yakın olmaktır sana
tarif edilmez bi sancı kalbi taciz ettiğinde
yada rehavete kapılıp kendini üstün gördüğünde
yenilmiş olmanın acısı kalp kazasının faciası
şimdi dur düşün vardır elbet yakın bi hatırası
NAKARAT(2)
Bir kör kurşun girse bedenime
Kurtulsam senden dünya bak
Gözlerim ağlar halime
Hadi güneşim dene, yine beni yak
Poyraz verse
şimdi bir bütün oldu, hırsım ve nefretim
bu ikilemin arasında, kayboldu şu bedenim
bir yanım sıcak bir yanım soğuk şu anki
ruh halimin tek anlamı, arafta mıyım neyim
huzur en zengin yolcudur, değerini farkedene
affı olmaz sahip değilsin hata yapma lüksüne
para pul değil bi kaç dostun varsa şu dünyada
avcun dolar her yumruğun sürükler düşmanı kabusa
unutmadıkça yaşadığın hayatın anlamını umut vardır
hayaller denizinde gerçeklerin varsa umutlandırır
bugün yarını düşünmeyenin aklı nedense unutkandır
sebepse inancını yitirmiş insanların yaşamlarıdır
ruhun en dibe düşerken kim durdurabilirki seni
peki ya susarken hangi derdini anlatabilirsin ki
kalkma vakti nefsim bu hayallerinin ilk mevsimi
haydi kalk ve artık duyur uykuya dalmış sesini