Verse 1:
Bu bir hastalık.. Kırdım kemiklerimi!
Çelişki nefrete döndü kuruttu iliklerimi
Beynimin ücralarında hapis sorunlu
Ahmak düşünce yapısı yüzünden bu odaya zorunlu kalmak mı?

Hayır! Bu sadece ihtirasım
Sanki dejavu, sanki bu geçmişteki mirasım
Doğru tabiriyle saçmalık!
Yinede yüzleşmek istediğim için kaçmadım

Sorun benim çözüm benim araftayım yazık
Ciğerlerim dünya kadar basık
Ziyadesiyle mutluyum, şizofrenlik masal
Bu masalda intihar hem kurtuluş hem yasal..

Zorundayım, zorundasın, zorundalar anlamaya
Meylini belli etme çalışırlar bağlamaya
Gömlek sorun değil, tek sorun rengi
Siyah varsa giydir, beyaz değil dengim!

Nakarat:
Var gücü
Benim sorunum hissetmek, insanlar öcü gibi
Dili yanık dünyanın acı verir
Bu bir isyansa arkandan kaçı gelir?

Var gücü
Yerim yerin altında, hissetmek acı verir
Bu bir isyansa mahkumlar kaçı verir
Ölümü saldıysan arkandan kaçı gelir?

Verse 2:
Uzakları mesken tutar gözün
Yerde kalır sözün yinede inanmıştır özün
Darbelerine karşı savunma yapmaktasın
İnsanlar sorucak 'yıllar sonra uyanmak nasıl?”

Herşeyin değiştiğini hayal et
Halbuki gördüklerin baya net
Nedense hala flu bişeyler var
İmkansız peşindesin, önünde bişeyler var..

Kaldır engellerini sert bi' şey al, defalarca sapla
Vicdanını öldürdüler defalarca hapla
Korkularını aldılar endişe duymuyosun
Kendini duymuyosun, bu yüzden durmuyosun!

Yardım için insaf gerek insanlara
İnsafınız çürümüş, iblis yok ahirde insan kadar
Mümkün olsa bugünden kaçarsın
Kafanda bi' kez kaçtın, bu kez de yaparsın..

Nakarat:
Var gücü
Benim sorunum hissetmek, insanlar öcü gibi
Dili yanık dünyanın acı verir
Bu bir isyansa arkandan kaçı gelir?

Var gücü
Yerim yerin altında, hissetmek acı verir
Bu bir isyansa mahkumlar kaçı verir
Ölümü saldıysan arkandan kaçı gelir?