Var mısın benim içime dolup ölüm için ona koşmaya?
Galiba hissettiğim gibi sen olmadı son
Var mısın beni terkedilişime noktayı koymaya
Galiba güneştende öte kızıl olmadı son
Yaşadım, hayatı karaltı gölgesinde
Umudun bittiği çorak arazi bölgesinde
Ne son ne başlangıç bana bu yaşlanmış nağmelere
Bu yüzden hergün aşkı yad ederim
Bağırtılarım duyulmaz bi defter bi kalem
Ben ne kadar yazsam uyutmaz beni göğsünde salem
Elalem için kalktı yüzün herşeyin lafta gözüm
Yutkunamıyor önsüzünde ben hala bi' yüzsüzüm
Doğru kahve içtik kırk yıl ayrı düştük
Hatrı gömdü telve rüzgarlarında fal oldum ben üşütüp
Asla unutmadım penceremin buğulu camlarını
Ne kadar yalnızım desemde aldın canlarımı
Bu benim en değerli hatıra nağmem
Hiçbir önemi yok artık değerim yoksa madem
Sayfalar defter için beynim için madem
Önemli olan kollarımda kalanlardı zaten
Var mısın benim içime dolup ölüm için ona koşmaya?
Galiba hissettiğim gibi sen olmadı son
Var mısın beni terkedilişime noktayı koymaya
Galiba güneştende öte kızıl olmadı son