VERSE:
söyle hanginiz gerçek sandıktan çıkan bela sahi
böyle düşüncelerin ortasında ruhum oldu zayi
kim dahi kim dahil kim hain kim fail
dünyamı cehennemde yaşatan şeytanım hep daim
kafamda sen bi hainsin sen gerçeklikte hain
bu cendereyle yaşanmaz o yüzden olurum fail
gel mikail kurtar beni bu cehennemden aşk mütai
ben aşk evimi senle kurdum geldi yıktı bir mütait
durumlar her zaman müsait
arzu olmadıktan sonra ne yapsın Aziz Nüsaif
sorulduğunda ben hırçın sen her zaman mülayim
işte bu yüzden ben nefret oldum sende bir sürahi
kırıldın ellerimde parçaların bileklerimi kesti
ordan akan sendin ve nefretli gözyaşım
korkularıma yenildim ben sen olmaktan korktum
isteksizlik o kadar sardı ki aşkın gözünde boğuldum

NAKARAT:
yar
aç sandığımı gizli sandığımı
sen yalansın nerde gerçeğim hain

yar
yok sandığım o gizli sandığımı
aç ve gösteer bana gerçek kim hain

VERSE:
karanlık perdelerin kir gösteren rengi kadar sahte hayat
çizgilerimi silmek için vermiyor müsade
sandıklarıma gömdüğüm sen bugün yeniden hortladı
hiç korkmadım sen karanlıkta dahi ölü bi sade
bağlasan durmaz ipler koptu
felaket karamsar defterimde kalemden korktu
tariflerime uyan yok ne kadar ileri gidersen git
ben kaderimin çarkına en büyük çomağı soktum
elimde kalbin için tek gidişlik bilet var
bunu al ve sat tüm defolu kalpler adına gidiyo hayatlar
daimi yaşam baki takip etmek zordur
sen istesende istemesende burda bir hayat var