Zaman mı? Kalsın öyle..
Boşverdim her şeyi iyi gibi böyle..
Hayatın ağırlığını omuzlarımda ağırlarken
Karanlık bir odanın içinde duygularla ağlarken
Çıka gelsen yıllar sonra..
Mutlu olabilmem için bana nasılsın diye sorma! (Sorma)
Zaten saçmaladım sigarayı arttırarak,
Bu yüzden ben gittim diye güneşin battı sanmam!
Hayli yorgunum hayatımın sorgusunda!
Asıl şimdi büyüyemem yokluğunun korkusuyla
Biraz özlem kokusuyla karıştırdım hayalini,
Takvimler eskittim, nefret etmem hayali
Nasılmış başkasına gülerken görmek beni?
Yüzüm gülüyor sadece ruhum üzgün baya bir
Anlatamıyorum kimseye yalanlara sığmıyorsun
En çok mutluyum dememe ben bile inanmıyorum...

Yokluğunu sakladım, inan hiç acıtmadın..
Giderken söylediklerin canımı yakmadı..

Şaka gibi bulutların seni yağmurla anlatması,
Bedenen değil bu ruhen kararmadır..
Kararsızım, kabullenemem beni aldatmanı,
Benden bir şeyler kaldıysa onları da sat kadın!
Hayatındır dedim hayatım,
Yaşamıyordum bayadır,
Yaşam kaba, insan ucuz kılar zamanı
Bana benden ben bile kalmadı ki!
Kendimi düşünmek için,
Seni yaşatmayı seçti rüyalarım..
Nasılsa yalnız insanoğlu,
Sana kızmak inkar etmek gibi her şeyi..
Endişeli çocukluğum, ölüm kadar gerçek kalben hislerim.
Belki yaralarımı öpüp geçir istedim..
sabahların yalanını geceden örtmesek mi?
Boşvermişliği tehdit olarak görmemek mi?
İçimde sana konuşup yüzünü görmek istemek mi?
Yüzünü görmek istedim, başkalarına gösterdiğin gibi

Yokluğunu sakladım, inan hiç acıtmadın..
Giderken söylediklerin canımı yakmadı..