Hayatın başındayım derken yıllarım kayıptı
kaç bedende öldüğüm resmiyette kayıtsız
sığmadım bedenime bazen ruhumda hayırsız
kollarımda ki izler yalnızlığıma kanıttır
gülmek istedim, ağlamayla mutluluktan
karla karışık yağmur gibi metanetsiz duygular
sorgularım geçmişimi geleceğimse unutkan
istediğin kadar güldür yaşattıklarını unutmam
yalanladım kendimi kavga edipte akladım
en sevdiğim ölmeden kaybetmeyi anladım
zaman ilaç tamamda fazla doza müptelayım
hayal ettiğimide unuttum geçti kutlamalı yaşlarım
üstüme gelen hayatı karşıma aldım
dudaklarım aynı isimlere lanet yağdırmaktan yılmadı
kaldıramaz umutlarım kaybedilmiş doğruları
yalan mı söyler şarkılar gelmez mi hiç bir kadın

aksiliğim kendime zarardan dönebilirsem
yolun sunu mutluluk derler tabi görebilirsem
ölmeyi beceremedim defalarca korkaktım
en güzel düşlerin ortasında uyuyakaldım
zamansız yarıda kaldı umutlarım
kararsız sözlerin arkasında gücüme kandım
gözlerim her açıldığında yeni bir yara karşıladım
yine bir dara girdi hayatım sonum hayra şeri bastı
üzgünüm veripte tutamadığım sözler için
gitmicektim gelen kalsaydı herşeyden vazgeçip
değişir insanlar değiştiğince kabul edersin
bir hata cevapsız bırakır hakkını helal ettirip
şimdi küskünüm doğrulara kapandı perde
oysa defalarca bekledim düşüp kaldığım yerde
ne ben benim artık ne güneş lazım evime
saygılarımı sunuyorum bırakıp giden ellere