Karardım akşamlar gibi yarınlarım karartı
Benim için yaşamak yada ölmek zor bir karardı
Hiç ummadığım anda dostlarımdan yara aldım
Param var diye mi unutulmuş hatırlarım yalancı
Kaç baharın içinde kışmış gibi üşüdüm
Yinede yılmadım umut dedim yürüdüm
En az bende sizler kadar fazlasıyla üzüldüm
Kime selam yazdıysam sosyal hesaptan anca görülmüş
Benim iki yüzlü benim karakterim kötüymüş
Benim görgüsüz bu yüzden ekmeğimi bölmüştüm
Benim ukala orospuluklarınızı yüzlere üfürmüşüm
Benim gibi olamaz hiç birinizin iç güdüsü
Sevgiler dilde yaşandıkça kalp değer bilmez
Her önüne gelene aşkım der orospular bile
Sitem etmiştim yine küfürlerinize bunalıp
Onca kapı açtım da arkasında adam bulamadım

Aklım düşük yapmış kalbime yalanları,
Gideni aratmaz bende yanımda kalanlarım..
Depresyona da girdim en iyi ilacı zaman sanıp,
Zaman sarıp gönlüme, masalları bastırdım
Hiç olmadığım kadar üzgün uyandım sabahlara
Sabahlarsa gecelerimin kabusundan manzara
Telefonu elinden düşürmeyipte oldu mu aranmamak
Biraz ihtiyacım var hatırlanmaya
Mutluluk uzakta hüzünlerin arkasından saklı
Her güldüğümün beni üzmesi şart mı?
Yaşantım bazen bir roman bazen bir şarkı
Terk edilmenin ayı var mı? kasım ve mart aynı
Nefesim tükenir gibi ölümü çağırıyor
Ölümden başka çare yok, öldürsen de çare yok
Gördüklerim anlayabilme kapasitemi zorluyor
Bu yüzden görmek istediğim başka günlerimde yok