İçindeyim hayallerimin uzunca yıllardır
Kim tutup ta elinden kurtarır hüsranı
Gözlerimden atamadığım kadını tanımasaydım
Ne anlardım yaşamamdan ne anlatırdı yarın
Dizlerimin üstüne düştüm sanki acımadı
İçim acırken önemsizdi vücut sızılarım
Gölge bildim yokluğunu peşime taktım
Sende bensen önemi yok kısa saçlı olmasının
Beraberce yaşlanmayı nede çok isterdin
Ben yüzünde ki inatçı çizgilerin
Sen ölürken görmek istediğim göz kapağı resitali
Şu hayatı bitirelim belki tekrar tanıştırır evren bizi
Gidiyorum demenle değişti gündemim
Artık istemiyorum bir fakülteyi bitirmeyi
Yalnızlığa her akşam aynı masal gelecek derim
Bilmesem de tenin kimde yeni hücreler verir
Çok sevdiğim yağmurların önemi yok yağsa da
Üzülmem başkası da sözünü verip tutmasa da
Bazen bir 35 lik bazen 2 birasın masada
Hesabı ödeyemem çünkü üstü yok kasada
Kızgın olsaydım hayata gülmezdim inatla
Umudumu çaldırdım karıştığım münakaşada
Manzaramı kapatma kelebek olsan da
Tuttuğum dileğin yıldızı intihar etti isteğime inatla
Telefonum çalmıyor genellikle şarjı yok
Beni de arayıp merak edecek hiç kimse yok
Kabus için uyusam da senden başka rüya yok
Sabahları inanamam zaman sensiz geçmiyor
Dilime mührü vurdum ismin bende tanınmıyor
Resimlerimiz de neden yüzün gülümsemiyor
Ellerimi tutmadan da ısıtsanda
Hislerimin senden başka gidecek yeri yok
İstanbul... Bugünde kasvetli
Acı çeken herkesin dilindedir bir semti
Nasıl severim sen olmazsan içinde bu şehrin
Tüm ışıkları kapatın bana öyle veda edin
Özgürlüğümü bıraktım bir parkta
Taksim ortasında herhangi bir bankta
Adına ister gezi de ister isimsiz bırak ta
Bu sefer yalnızlığın halkı sen der gittiğin yeri bırakma
Faili meçhul sevipte giden sensin
Düştüğüm yeri tebeşirle çizsin ellerin
Güldüğümce ağladım ödeşmekse isteğin
Şimdi çayımı içerken ocakta seni demledim..