Verse 1:
Bitirmeden zaman tükenmeden git
Sevişmeden kimselere gözükmeden git
Çocuklarla dalaşmadan alkollere karışmadan
Akşamlara kavuşmadan alışmadan git

Hayallerimi süsleme, olur olmaz bekleme
Bir gün onu da kaldırırlar cesedimi bekleme git
Ayazlar da ki soğuklardan uzak durup git
Dudaklarıma dokunmadan okşamadan git

Hayallerimi kirletmeden ellerimi bırak git
Bir yalana sevdalanıp üzülmeden git
Bin parçaya bölünmeden sonsuzluğa doğru git
Bu şehirde ölüm vardır ölümsüzlüğe doğru git

Burada karanlık var orada aydınlığa doğru git
Sürgün edilip anlamadan alışmadan git
Burada bir şey değişmeyecek düşünmeden git
Hatalarımı affedemem dahada günaha girmeden git

Nakarat x2:
Kimselerle konuşmadan insanlara karışmadan
Olur olmaz duygulanıp ağlamadan git
Kavgalarla barışmadan olaylara karışmadan
Doğru mudur tartışmadan anlamadan git

Verse 2:
Bir meyhane şarkısında adın geçer kadehleri
Kaldırırken adın yeter adın gibi güzeller mi?
Bir meyhane akşamında ölüm gezer sokakları
Gözükmüyor urgandaki ceset senin değil miydi?

Karakterini kaybetmiş insanların evreleri
Peki neden bu facianın aranan ismi sen değilsin?
Çalkalanan alevlerin içinden geçip 'felek” dersin
Hayat dersi kimide kopyalarla başarır ürkek gibi

Bırak pılını pırtını burada toplamadan git
Bırak kimlere ne oluyorsa olsun düşünmeden git
Zehirlenen duygularını beslemeden git
Sabah treni beklemeden özlemeden git

Kimselerle buluşmadan sohbet edip kaynaşmadan
Ayyaşları tanımadan bir kadeh dahi almadan git
Sevdiklerine sarılmadan, çocukların ağlıyorsa
Gözyaşları kurumadan sen ağlamadan git

Nakarat x2:
Kimselerle konuşmadan insanlara karışmadan
Olur olmaz duygulanıp ağlamadan git
Kavgalarla barışmadan olaylara karışmadan
Doğru mudur tartışmadan anlamadan git