Belki bir dilencinin dudaklarında
Hayatım dram tadında, sessiz bu kalabalıkta
Bahtım yok onca yıl kulaklarımda çınlayan
Melodi gibiydin sessiz hissettiğim acılarımla
Ölen duygularıma fatiha, yinede ayaktayım
Zafer kazanan insanların önlerinde bir belayım
Yinede yanındaydım, yinede kararlıydım
Yüreklerine hançer gibi saplandım
Bizde can verirdik hayatın bu derin yerlerinde
Gözlerimden izle kaç perde sayamadım len
Kaç yokuş yukarda mutluluk, adını duymadım ben
Yüzünü görmedim ben, hissetmeden özledim
Ne güneşler battı yanlız kadere isyan edip dönmedim ben
Özlediklerim var görmedim len
Unuttumda bekledim zamana hükmeden zaferler
Bağışladım gömmedim ben, hükmettik ölmedik len
Umutlarını kaybetmek özgürlük anıtıdır
Anahtarını kaybettim kelepçelere bağlıyım
Depresyonun en gizemli günlerinde odamdayım
Birinin ellerini, zafer yakın bugün firardayım
Boğazımda urgan tadı vur artık lan bitsin
Gözlerim karardı ben yanardım kahretsin
Gökyüzünün altında bütün çileler hepsi benim
Kahramanda benim, felakette benim, dertte benim