POLEMİCK VERSE



Bileti kes hayale yolcu kimse kalmasın

Gelir bir ses zamana borçlu kimse kalmasın

Hayat nefesten ibaret diyense yekten ağlasın

Bu kalbe vurdu tek kilitle benide benden almasın



Ağaç kurumamışsa eğer bilki çok bahar görür

Güneş sırtı döndüğünde söyle kaç ağaç ölür

İnsan ulaşmak ister ya önce uzaktan görür

Bu kalp kavuşmak ister ya önce içerden çürür



Uçmak istedim bir an nereye bende bilmeden

Susmak istedim bir an doğru yalan bilmeden

Kavuşmak istedim bir an mesafe hesap etmeden

Alışmak istedim bir an yeniden ölmek istemem



Pili biterse saatimin o anı gösterir güneş

Fazla kasma kendini lan belki çok bilir bu keş

Al çekinme sende kır ve korkma bu kalp beleş

Yenildiğini kabullen ki galibide sıkar güreş





NAKARAT x2



Gülmek o kadar kolay değil bi neden lazım gülmen için

Ölmek o kadar kolay değil bi sitem olması lazım ölmen için

Sevmek o kadar kolay değil düşünmeden canı sunman lazım

Yaşamak o kadar kolay değil bi hedefin olması lazım





VALE VERSE



Şu an üstümdeki yükü hesaplamakla meşgul kalem

Kalemi kırdı düş vaktinde ızdırabı fark eden

Kadere kahpe der şu dil ve öc alırsın kahpeden

Canına okuyan her ne varsa indirirsin sahneden



Selam veren yüzlerce kol uzun mesafe kateder

Gözlerinde kin ve şer hislerini katleder

Bir kelamla haykırırlar anlarsın ki sahteden

Koca kırk yıl medet bekler bir fincanlık kahveden



Ellerinin üstüne düşen kar taneleri ıslatır kalbine serilir

Gecenin güneşi örttüğü vakit dizlerini titretir

Ah şu zaman yok mu aman dedirtmeden gitmez saat

Rahat bir akşam...



Yürekten bir sohbet gerek gözlerinin önünden geçen

Bu yolcuların ayak izlerini kalbime desen olur da çizer

Adını bilmediğim hançer dudaklı felek.



NAKARAT x2



Gülmek o kadar kolay değil bi neden lazım gülmen için

Ölmek o kadar kolay değil bi sitem olması lazım ölmen için

Sevmek o kadar kolay değil düşünmeden canı sunman lazım

Yaşamak o kadar kolay değil bi hedefin olması lazım