Verse 1:
Merhaba gece gözlü bayan şimdi nasılsın?
Beni düşünmediğini biliyorum.
Kendim için aynı şeyi söylemektir asılsız.
Uzun zamanoldu.
Lacivert etek üstü güzel kıyafetin vardı.
Sırma saçların ve rüzgâr…
Tıpkı 3-4-5 üçgeni gibiydin.
Tarif etmek zor. Cebirsel bir mükemmellik.
Ya da sen en iyi şairin en güzel şiiri gibi,
Okumak istedim seni hem de defalarca.
Defalarca okumaktan bıkmamaktan bahsediyorum.
Neyse… Sadece bil istedim.
Hislerimi sadece ama sadece bil istedim
Sil istedim gözlerini.
Sayemde git istedim.
Nakarat x2:
Beni görmezden gel!
Ben senin karanlığına aşığım
Gece gelsin bir an önce.
Sen benim rüyalarıma kaçtın.
Verse 2:
Gece gözlü bayan bura baya serin şimdi.
Güzel olan tek şey senin bana gelişindi.
Şimdi o da yok ve yara derinleşti.
Problem mesafeler baya baya değil şimdi.
Hani bizim meşhur yerde bana okumuştun ya Nietzsche
O günü unuttuğumu sanmıştın.
Dönüşte yarı yolda patlamıştı lastiğimiz.
Neşem işte onun gibi bir şey.
Şimdi soruyorum kendime kıyamet nedir?
Senin alametlerinden lütfen biat et beni.
Ruh halim sana yakışmayan kıyafet gibi
Yani yok gibi.
Sadece bil istedim…
Hislerimi sadece ama sadece bil istedim
Sil istedim gözlerini.
Sayemde git istedim.
Nakarat x2:
Beni görmezden gel!
Ben senin karanlığına aşığım
Gece gelsin bir an önce.
Sen benim rüyalarıma kaçtın.