Radikal:
Façalar bozuk bu yüzden aralar soğuk.
Zalim dünyanı dar eder anlamaz konuk,
Görülecek hesabın dökülecek kan; soluk
Kaybetmedim aksine hiçbir zaman olmadı aşkımı ne sandın?
Çöp tenekesi gibi hayatın
Kulu olmasan, gidip taşa tapacaktın!
Zalim kulunu hep affettim
Gidip o da beni aleme rezil etti.
Dört duvara neden hapsoldum ki
Bu da göz göre göre beni mahvetti.
Yavaş yavaş değil acil öl!
Ya da başka yol mu var? Gidip de gör.
Dönemezsin geri verdiğin söz gibi
Gözlerin gözlerime bakınca kör
Sevdiğim bana değil kendine taptı,
Kara kara düşünerek ceketimi astım,
Baykuş soframa çöküp de kaldı
Ve doyup da kalkan da şeytanla yatsın!
Bu şehir gözümde cadı kazanı,
Alışık değilim kaldıramadım.
İstanbul'a değil isyana battım.

Nakarat (Bergen):
Kötü kullarından koru Allah'ım
Zalim kullarından



Sybra:
Dünya sana ders, bana ters,
Meşakkat altın sepette bana gel.
Fitnenin rüzgarı karayel,
Buz tutan ahlaklarınızı kökten eritecek
Kinden arınmak kaçırıyor uykumu,
Bu hasta zamandaki sağduyu
Hep başa bela sanki mahvolup,
Nefsi kandıran tütüne randıman olur.
Geceye çullanan misafir zamansız,
Desturun zinciri kırıldı yalan mı?
Bize kalan mı, bizi yakan mı?
İltihap mı devran ihtişam mı?
Kara defterimde kabaran mazbut
Öfkemin vücudu kör bir pardus,
Avcının falcıdan farkı yok
Sanki barut fıçısı kaldı gayba maruz.
Metelik hilekar cebinde pişkin pişkin titriyor,
Figüran ahbabın yüzünde mana kaygan sanki bilmiyor,
Kalıptan kalıba girerken utanmıyor,
İnsan klişe konservesi koksa dahi bilmiyor.
Dünyanın renkleriyle duvar dahi boyanmaz,
Yalanları söksen kökünden hiç bir ahmak uyanmaz.
Kuklalar devrilir ancak oyunlar bozulmaz,
Kalın çekilmiş perdeler bak istesen de açılmaz

Nakarat (Bergen):
Kötü kullarından koru Allah'ım
Zalim kullarından