Verse:
Ben ve arkadaşlarım; alemin babasıyız
Yaran varsa gel, kapışırız. Kaput!
Kanayan yaraların bağlamaz kabuk
Adam gibi adam diyip sikiyolar avutup

Bizim buralarda şarkılar çalar damardan,
Reislerin zulaları kalas
Geçmiyo burda senin paran.
Yasaları olur sana bela hemde boğazına kadar

Kaşları çatık olmasa bana dünyanın,
Karşıma alır mıyım kader denen belayı
Sahte bu dünyanın insanları kayıp
Bu yüzden görünen suratları asık

Gözümden düşenlere yazık.
Hayat kime kıyak bilmem ama bize nasip eder durur kazık
Daha durum nası kötü olabilir dedim dayı?
Sonum gelir yakın oysa daha yolun başı

Sönmüş tüm ocakların ağlayan anaları
Fakirlikten ölcekler bi yok sahip çıkanı
Düşende var yaşarken ayakta ölende
Gidende var aşkı zerre bilmeyen de

Zor gelir be paşam, zor gelir bilirim
Hayallerin hepsi yastık altı,
Sırtımı dönmeden vuranlarım arttı
Kaçıncı hata bu, kaçınca aklından sanık?

Tanı, herkesi tanı.
Delirip kıskandın en yakın arkadaşını
Karaladım duvarını hayatın
İstiyorum ver geri hatıralarımı