[Bölüm 1: MegA]
Peşimde koşanlar yetenekliydi hepsi
Belki birgün başarıp beni geçecekti
Tabii sokak ortasında çekmeseydiler resti
Benden iyisin tabii freelerde yaptığın şaibeyle

Amacım bu şehrin en iyisi olmaktı
Yok saydım hepsini oldular bana karşı
Amacım herkesi tek bir yerde toplamaktı
ArmAdA ise sadece bir başlangıçtı

Bir isyan gibiydik, bu sistemde bazılarımız dahiydi
Bazılarımız hain, bazılarımız kinci, bazılarımız it
Benle çelişmek yerine evinde otur daha iyidir
Öğrencime diss denemek mi? İntihar etsen yeridir

[Nakarat x2: KaramSar]
Değilim bu dünyaya rastgelmiş bir insan
Sızlamıyor artık, yok oldu vicdan
Çare etmiyor artık, olsanda pişman
Ne olursa olsun asla bana inan-ma

[Bölüm 2: MegA]
Kafam dağınık kendimi bildim bileli
İlk kez hayatımda bir şeyin doğru gittiğini hissettim
"Ama kabustu hepsi, kendimi duymuyorum
Sanki kalbimden geçen ses bana şifreli"

Bir labirent gibi dünya ben çıkışı bulamıyorum
Her attığım adımda beynim bulanıyordu
Gördüğüm halüsinasyon bana zarar vermiyordu
Çektiğim acıları artık umursamıyordum

Bu okuduğunuz dizeler aslında benim çöküşüm
Kimse için iyi olmadı benim dönüşüm
Zararlı havayı solumaktan akciğerlerim söndü
"Elimden tutan olmadıkça kalır bu beden kötürüm"