Anlamazsın anlatsamda kalbimde var büyük yara
Susmak ölümden beter gözler dolu akmaz kanla
Dolmuş arşım harap paşam düştü elden güller
Yerde kalmış hayalimiz elden medet bekler
Beni görsen düştüm elden çıt kırıldı şu kalbim
Elde mendil yoldaş artık sözlerimde kan ve kin
Dostum vardı hep yanımda saf ve temiz yürekten
Sevmişti herkes onu gitti şimdi hayat neden
Anne kalbi yavru gitti Nesrin abla uzaklarda
Okan der sarılır bana kardeşin yok hayatta
Türlü türlü insanlar var cenazesinin başında
Sorsan hangisi tanır kardeşim gözden uzakta
Dudaklarımdan düşmez oldu ettiğim bir fatiha
Ya rab sensin bizi esirgeyen ve bağışlayan
Sana geldi bir kulun Okan Necan adında
Onaltısındaydı huzur içinde yat kanka
Son nefeste tek tesellin görüşürüz cennette
Gözlerimi dolduran adam onaltıyken ellerimde
Avuçlarımda kaybolurken toprağına bir buse
Gözlerimi dolduran adam ruhu saklı bedenime
Mutlu olmak istemiştim ne yazıkki nafile
Gülen yüzümün ardında maske altı hüzünle
Yaşam içinde sevdiklerim yok olup gitmekte
Mutsuz yüzüm soldu gülüm Okan'ımsa nerde
Günler aylar derken yıllar gelip geçcek elbet
Pes etmesi kolay olan Göker biraz gayret
Sıkıntımı içinde tutmak ne verdiki götüre
Kırıklarını aldırdım kalbim özlem içinde
Serzenişim tövbe haşa Rabbim asla sana değil
İlk olan bütün şeyler her zaman güzel değil
Onaltılık saatin yelkovanı cennette
Akrebiyse Silivrikapı toprak altı evinde
Hayalinle özlemini harman edip içtim demin
Hep uyumak isterimki seni görsün gözlerim
Mecalim ve takatim sevişirken benliğim
Dostluğunu hatırlatır ve dolar yine gözlerim