Kaç canım kalmış kaç cana susamış insan
görebilir varsa karı
Sok deliğine kaybolan geçmişin
Aç gözleri meğer hiç olan benmişim
tek değil sisteme dert biçip
dertlenip yolda kaybolan buz dağları
Bölmedik hiç bilmedik her bilgine söz verip
biz dönmedik hep merttik

Süslü cümlelerden pay bekleyip
pastaya dikti mumları
Üfle kalem kırık zarar dilin
küfür sense cambaz ipte asılı
Dar ağacına ilmek bin kere
Yükselip bir kere düşmek
Bir toprak bin paçavra
Yeraltı yerüstü bin bölü bir puzzle topla hayatı

Altı toksa üstü yoksul
Tart kendini bilmem kaç kilosun
Her metalikte doğdu umut arzularla
Havuz villalar ayakkabı kutusu
Kase kase çorba kapı kapı aranıp
Yoksula caka satma
Kör cahile ver kömür ver yalan ver vaad
Ülkede hürmet sandığa kadar

Piç kalmış toplumun ırzına
hiç dil uzatırmı şaklaban
Namus bekçisi ben isem
namus bendeki emektedir hain anlamaz
Boş laflara karnım tok kavgım bol
kavgam çok sen yoksan
Dönde bak hangisi kurtarır bizleri
ellerinde yükselirken dünya

(soğuk mevsimler mahsulü sevmez
Evren gaz odalarında hapis kalan
feryatların alıntısı cimri ve lümpen
hasta beyinlerde hırpalanmış kirişler
gez oda oda her koridor beyin
zihnine hükmeder çıkarlar
aksi ve fevri öldü vicdan.)

Aklı yont farkı bulamadıkça başka yol
Kaldırımları topla sahil ol
Kim olursan gelme faşizme bende saygı yok
Çok mu zor akbaba her leşe çökmede
Her gece gerdek kadın tek tip ise
Topluma aykırı doğrularım
Doğru söyle anne sanada mı farklıyım

Aklı yont farkı bulamadıkça başka yol
Kaldırımları topla sahil ol
Kim olursan gelme faşizme bende saygı yok
Çok mu zor akbaba her leşe çökmede
Her gece gerdek kadın tek tip ise
Yozlaşan topluma aykırım
Doğru söyle anne sanada mı farklıyım