Karanlıktan kurtulsamda katrana bulanmış bedenim
Tırnalarıma bakıp iğrendiğim eski günlerim
Hecelerim dünümü aratmasın aklıma mukayetim
Dengeme hükmedemediğimde kanayan koca ellerim
Resimler çizerdik iki çubuktan adamlar
İki lafı birleştiremeyen asalak bir toplumdan
Yada geçmişi uğruna tükettiği mumlardan
Söndürdüğü her sigaranın dumanında kaybolandan
Patlatırkan belli hüznüm dünümden arta kalan
Bugüne ait kırıntılar saçlarımdan kes tebessüm
Sulh borusu öter ötenazim gereksiz
Korkum Allah damlamaz ter ben katil etkisiz
Kaybetmişken benliğimden mengenemde eğeledim
Dostum haykırışlarımda tebessümler ürettim
Ailenden kopman gerekir aynı benim gibi
Anlamsız hecelerde ütopyalar benim gibi
Yoktu kaygım kalem kağıt tek takıntım
Hangi yoldan başlasamda tozlu raflarımda sancım
Kan kusardım hayal olmalıydın
Anılarımda umut değil mutluluğumda tutuklandım
Ummadığım taş başıma geldi vakit geldi
Soluk almak ciğerlerin helvasına dökülen şerbet gibi
Ey ahali yaşamdan çizdim resmi onsekizlik ellerim
Dargın kalbim mülteci eserim
Hatrı sayılı dost dediğim beş senede yerleşti
Elemelerde kalanlar ve dört senemde gergindi
Beynime işlerken şahısların suretini
Nil nehri kenarında ölü uğur melekleri
Dikenli gül zanlederken telleriyle çevrilip
Kapıların ardında sinirleri gerdirdik
Derme çatma bir aklı hak yoluna hapsedip
Nefs-i emmareyle kul hakları yedirdik
Tabiat-ı rap hayata takla attıran çocuk
Kumdan kalelerinde imparotorluklar kurup
Parçalanan damarları ve jilet izlerini unut
Kan kaybımın tek sebebi bağış akar oluk oluk