Verse1:
Beni...sana bagLayan şeyLer..
AkıL aLmazdı..
Sıgınmakta yararsız..
Ben aLınmakta hakLıyım..
Tadın dudakLarımda haLa..
"Sen akLımda KaLdın.."
AgLamaya korkuyorumm...
BeLki hiç akmıcaktı yaşım..
Son dakikaya kadar..
Ben onLa yordum bu kaLbi anLatıp siyah..
ÇocukLar betimLedimm ben..
Orda KaLdıgında Bakıp..
aRkandan AgLamıyorum..
Aslında Kendimi degiştirdim..
anLamıyorum..
Ben Beni Götüren..
Yeminimiz erkenden uyanıp ..
ÖyLece bakıp ve söyLerken..
Sevdigimi..Sevdigini..
Neden BöyLe oLdu ..?
KaLbim.. Ellerinde ölücek kadar..
yaşLı degiLdi..
Sanki deLirdim bugün..
Bir anLık eğiLim arkasından ..
Aramak istemiyorum .. Artık ellerini..
Başkasında tadım dudakLarını baŞkasında öpmek..
GözLerimi kapayınca dünya degişmiyor SevgiLim !!



Verse2:
Şimdi bir kaç gündür düşünüyorum gözlerini..
Bilmedigim birşey var..
Yırtamıyorum resmini..
Ben estigimde bilirsin..
Çok çabuk sönerdim ancak,agLamana kıyamadıgımdan...
Yinede güLerdim..
Degişik oLan ne?..
Sandıgımız dogruLar ve
Cesaret mi sebebi yoksa?
Tükendik mi..?
ÇaresizCe........
Yoksa alışkanLık oLan..
Elimi tutmak mı?
Geçenlerde yine gördüm..
Yaktıgın fotografı..
Bu mektup eLine geçtiginde belki oLmam ben..
Yok yine Yalan söyLedim..
Ve yine Gitmicem...
Kimbilir Özlersin..
BeLkide Unutup..
GözLerimi..
Ellerimi..
AkLından siLersin..
Bak yine bitti..
Yerine başka sayfa..
Tam zamanı saklayıp..,
Açıga çıkmasın bu nota..
SokakLarda görünmüşüm..
Çaresizce..
öyLe dediLer..
ArkadasLArım benLe bi hayLi iLgiliLer !...