Verse1:
Ben bu yıllardan, yollardan geçip
Yaptığımın hesabını yabancıya verip
Tabancanın namlusuyla karşı karşıyayken
Tanımadığım yerlerde serserilik yaparken
Öğrendim sevmeyi ve sevilmeyi sevdiğim
Gittiğinde söylediğim şarkılarda dinletip
Arkadaşlar öğretir çıkar giden herşeyi
Gördüğümde yüzümü çevirdiğimden beri
Kimseyi sevmemek için kapandığım günlerim
Sona ermiş olmalı başa döndük oyunlarda
Zorunluyduk ellerimde seçtiğim bu yolda
Altı üstü kelimeler birleşir ve söyleriz
Benden yada bizden, beklediğim destek
Eskilerde kaldı heves bazen istek
Geldiğinde söylerim çekinmeden anlatıp
Yaşadığım bokları teker teker atlatıp..

Nakarat:2x
Bazen, bazen herşeyini alıverir
Senden ve benden beklediğin kimsen
Kalmaz, kalmaz ve afallarsın
Anlatınca rahatlamaz hala aldığında

Verse2:
9 yılımı verdiğim ve vazgeçtiğim hayatım
Şimdi herkes aynı yolun yolcusu (yolcusu)
Sorugusuzca girdiğimiz takıldığımız ortam
Ego tatminlerinde kaybolup yolunda zorbalır
Sonunda öğretir birşeyler..
Sabaha karşı krizler geçirdi tüm rapciler
Ellerinde dikişlerle, sevdiğini anlatıp
Gözlerinde içinde gülen çocuklar vardı
Şimdi kıpkırmızı takılmaktan aklı kaybedip
Biryerde saklı hisleriyle gayrı meşru işlerinde
Öldürülüp giden duygular var
Anlatmanın en zor yolu, en sorunlu
Ve en güzel günlerimi geçirdiğim yoldu
Oralar öyle değil şimdi, buraya hapsolan
Duygularımı kurtar, doktordan ilaçtan....