Beni unutanları hatırlamamam gerek
Giydim dertlerimden ben bir yelek
Duygularım köreldi her gün biledim bilerek
Zordur bundan sonra gözlerinle gülmek
Yaşamak öldürürdü beni bazen
Acıyla acır canım acımı güdümlerken
Gamlar ülkesinde bücürüm huzuru Kendime sürükleyemem
Bıçak kemiğe dayanırdı bak bazen
Bu hayat sofrasında ben artık tatsızım
Anılarım Canlanırken ölür birden ansızın
Adımlarım hızlanmalı zamanın kayışını koparmalıyım
Ya sana kavuşmalıyım yada rahmete kavuşmalıyım
Köpek Gibi seversen köpek gibi terkedilirsin
Bi ölür bir dirilir bitmeyen hasretim
Kavuşamadım rakamları saymaktan vazçeçtim
Canımı dışarı çıkarırken,can çekişimi seyrettim
Nakarat
Bu derdim bu derdim bitirir derdim
Suratımdan düşer benim hassas gülüşlerim

Her biri,tuz basar kapanmayan o yarama
Dertle Boyandım ben kader fırçasınla
Kalbim bir vagon gibi hayat rayında sevgileri çekti
Ama bir türlü sonuçlarına varamadı
İnsanlar mevsim gibi değişirdi farkına varamazdım
Ayaklarım ne yazık ki yalnızlıklara bastı
Bir söz o gözü ağlattı o ömrü bitirdi
Son sözler Kaç yari ölüme doğru itti
Keder yutar birden bire seni
Bir tek özlemleri silemedim o kaderimden
Önce azraile o canımı teslim ettim
Sonra yüzsüzce tekrar geri istedim
Aynada yüzüme gülmeyi öğretemedim
Gülerken bile ıslaktı benim ateşli gözlerim
Dolar her dakika derdimin deryası
Sürükler beni bu deryanın sandalı
Ayrılıklar beni ortadan ikiye ayırdı
Ayrılık şıkkını seçmek en zor şıkkımdı
Nakarat
Bu derdim bu derdim bitirir derdim
Suratımdan düşer benim hassas gülüşlerim
Her biri,tuz basar kapanmayan o yarama
Dertle Boyandım ben kader fırçasınla