Sokrat ST:
Çocuklar aç sokakta ışık bekler,çığlıklar yükselir insan yoksundur işitmekten.
Haz duyarken para ve şiddetten,gerçeklerden kaçmak bahane şükretmek.
Sadece kendine sağduyulu yaratık,dünya değişti artık daha yeni mi tanıdın?
Zaman geçerken akrep kuyruğunu batırır,kötülük yaparken Tanrı'nın uyuduğunu sanırız.
Ben bildiğimi yaşarım ki hayat herkese yüklenir aşırı yoksunluk bırakmaz yoksulluğun peşini.
Kimse anlamıcak duyduğu bu satırı,şüküredince açların doyduğunu sanırız.
Güvendiğim tüm insanlar getirirken acı,ben bir gram sevgiyle yetinirim canım.
Güldürüp dünya deliririm sanır,öfke tam bir şeytana çevirir insanı!

Nakarat:
Merhaba insanları,insafları,vicdanları kaybeden
Hayallerim uzaklaşırken el salladım sahneden,
Üretsemde yorulmadan şansım odamı terkeder
Ben hakkım olanı almadıysam hakkın olanı veremem!


Gandaf:
Sabah farklı bir düş kurup gecesi tüm bunlar vazgeç,bana bildiklerini konuşmadan yalanlardan bahset
Bazen hasret kalırsın hayat susanlarla sevinme,öfkeyle tekmelenen duvarlar var evimde.
Sen uzaklaşmak istesende içindesindir bi yolun fark etmeden kaptırırsın biçim şekil isim konum,
Emeklerin görülmez bu insanlığı sonu sonra yaşamak en büyük pişmanlığın olur.
Rap kalbimizde ölenede dek,bizimle güneşi görene dek önünü açmak istiyorsan vicdanına yönelerek
yol alman gerek çünkü sevgisizlik ölüme denk yinede bedenlerimiz topraklara sample'larla gömülecek.
Ben en hüzünlü şarap şişelerinde buldum huzuru,insanlara güvenmek mi bu en büyük kusurum,
Biz kazanırsak umudu sevecektir yenide,hırsımın önüne geçsem bile gelecektir geriden!

Nakarat:
Merhaba insanları,insafları,vicdanları kaybeden
Hayallerim uzaklaşırken el salladım sahneden,
Üretsemde yorulmadan şansım odamı terkeder
Ben hakkım olanı almadıysam hakkın olanı veremem!