Bu şehir bana kaybettirdi bir daha gelmem

Hayatımı s.ktin istanbul ne bıraktın elde

Annem hep derdi çekiceksin oğlum elden

Hep ellerden çektim anne gurur duyma benle



Şimdi bir sigara sandalyede oturan bir adam

Onca kahkahanın içinde somurtan bir adam

Bu adam benim çok değiştim bir anda

Dostlarıma teşekkürler sizde s.kin bir yandan



Yaşamak istemiyorum ya da nefsim gebersin

Kötülüğün olmadığı dünyada bile kötüyü seversin

O zaman iyilik bir iyilik yapıp bana iyiden iyi seversin

Peki o zaman samet öldüğünde acıyı hissedermi



Sattığım dost değil kişiliğim sahibinden

İskontu almıcam ama fiyat ne sahi bilmem

Bir kaç insanın düşündüğü gibi dahimiyim ben

Dünkü sokakta yatan tinerciden daha mı iyiyim ben



Tek bir gururum kaldı onuda benden çalmasınlar

Kazandığım bile çok değil verildi en azından

Alcağınız yok yokuda benden almasınlar

Çok şükür yaşıyorum beş parasız en azından



Anlatma ve yaz olanı susarım güvenliğim için

Sevdiğim müzik anlatır olanı güvendiğim için

Bir tohum diktim hayatıma büyüyüp olgunlaşmak istedim

Kendimi öldürmüşüm fazla su verdiğim için



Tanrım akıl ver bu ne değişik bir hüküm

Biraz da olsa hafiflesin şu sırtımdaki yüküm

İnsanların verdiği akla yok bende iyilik

Nasihat istemiyorum anlayın artık çocuk değilim



İnanın mutlu görünen parlak ışığım sönmekte

Bir tat kalmadı şu sıralar meşgulüm ölmekle

Etrafımda bir çok insan geliyor bunu görmezden

O çok yakınlarım sevinmicek ölmessem.