Bölüm 1 (Sayedar):
Karanlık çökünce yazık gölgeler peşinde
Bazen gördüklerin gerçek kimi zamansa düşünde
Çoğu zamansa düşünme diyenler düşünmekten biçare
Bunlar kötüye işaret hep zihinde istişare
Sesim soluğum çıkmaz zaten yeraltında bi fare ben
Sokaklarda koşturdum hep kovuldum bin haneden
Firar eden cephaneden her mermi kafanı delmeden
Korkun, ölümü yenememek değil sonrasını bilememekten
Bilmem kaç elekten geçtim hain felek izlesin
-olan biteni kendinden gizlesin
Herkesin hayatı dönüm noktasını gözlesin
Aynı anda kaybettiği onca seneyi özlesin
Paran kadar konuş bunuda mantık almıyor
Tabi sen mıntıkanda takıldın hep burası kanlı yol
Olumsuzluklar peşindeyse geriye umut kalmıyor net
Çünkü kimse hayallere dalmıyor pek
Nakarat (Sayedar):
Nedense gelecek hep ne derse bilecek
Kendiyle harp eden
Bedelse dönecek her bedense böylece
Derdiyle kaybeden
Bölüm 2 (Dr.Fuchs):
Parasıyla değil, istekler çelme atar hislere
Düşünceler hep yaralı kan çekilirken gizlice
İnsanlar anlamsız kapaklar takar birbirine
İki ikile de nedensiz bağlantı kurulur sözcüklerde
Hakimiyeti kaybeden, yoldan sapan elbet görülmüş
İnsanoğludur acımasız ve kibirle övünmüş
Tam siperde sürünmek de nasipten ödüldür
Hakkına düşen payı yaşarsın sabırla bekle
Gökyüzüne atılan oklar kendi sesiyle uzaklaşır
Sürüye bağlı kuşlar gibi toplun dansa uğraşır
Bilirsin ki çevrende var olan hiçbir şey yoktur
Yeryüzüyle tek başına yaşarsın, anlaması zordur
Gidilen yolun, atılan adımın verdiği her acı
Sana kattığı zırhla beslenir, büyür ve yükselirsin
Sayaca bağlı bir ömürlük hakkını doğru kullanırsan
Kazandığın donanım ve güç ile huzur bulursun
Nakarat (Sayedar):
Nedense gelecek hep ne derse bilecek
Kendiyle harp eden
Bedelse dönecek her bedense böylece
Derdiyle kaybeden