Verse 1:
Sonu belli bu filmlerin hep
Eli ver kolu bırak yaşam hevesini alır
Aşk falan yok hepsi içinize kalır
Bak kalan ne? Teksin, o birine yamanır

Sen dururken sessiz, kafanın içinde bağırır
Dik dur o dağılır, başın hep ağırır
Durmadan içersin için bunalır
Durmadan üflersin beynin sulanır

Ama tonu siyah amatemin
Prozaca brütalim, sigara ve adrenalin
Bağımlıya doz, bipolara amfetamin
Çocukluktan kalan hayallerimin süsü etamin

Dinle! Aklın vardı vaktinde
İşler ters gidince noldu?
Sevgi falan yok kalbinde
Sadece nefretle doldu

Nakarat x2:
Yak, bu sefer yansın her yer
Bir sefer kendin ol, bir sefer usansın eller
Söndürme, bırak alev alsın her yer
Yeniden doğarım küllerimden

Verse 2:
Gece yatar uyuyamaz
Gözü açın karnını kimsesi doyuramaz
Karnı açın gözü tok ama cebi boş
Ne kadar istersen bağır, kimse sesini duyamaz

Hoş! Kara yüzlerle dolu çevrem
Sana yüzlerce kere söyledim ben
Ama yüzlerce kere duymadın sen
Dön evine dedim, uzak iken evden

Dışarısı tekin sanma
Tıkanırsın, o irfanda
Düşün umutlarınla dolu çanta
Kor yanıyor alevlerin ortasında, tam kaburgalarının

Kimsenin saramadığı
Yaralarım var, doktorlar koydu onlarca tanılar
Bil mükemmel olmayacak asla yarınlar
O yüzden!

Nakarat x2:
Yak, bu sefer yansın her yer
Bir sefer kendin ol, bir sefer usansın eller
Söndürme, bırak alev alsın her yer
Yeniden doğarım küllerimden