Verse 1:
Başın belaya girdiğinde
Dua edersin bir gün daha kayıp gittiğinde ellerinden
Aklına gelir güldüğünde
Sen bur'da olm'ucaksın bu dertlerin bittiğinde

Bun'u bil, kafam kadar iyiyim
Geleceğim gibi zifir, çok geç gitmeliyim
Henüz başlamadan bitir umutlarını
Yaşattıkça bil ki uzatırsın yolları

Sıva kollarını yap
Buna bir sigara yak
Ürkme istediğini yap
İstediğince dağıt

Dokunduğuna iz bırak
Ama bil sonuçları var
Senin gibi onlarda
İz bırakırlar

Çözersen tabi, cevap bulursan tabi
Cevap bulursun belki,
Cevap ararsan tabi
Ya, ya, ya ya!

Verse 2:
Bun'u bil yolun hep taş
Çocuk uyan sonun enkaz
Kara gece sanma turkuaz
Hara güre kanıp tutma yas

Nefret genzimde tat
Bir adam bağırır gece imdat diye
Elinden ağız or'dan ciğere tahliye
Niye?

Nakarat x2:
Çocukluğun yenik düştü, çok oldu büyüyeli
Uyan, uyan, uyan, uyan
Somurttuğun günler geçti, kalmadı kimse ağladığını
Duyan, duyan, duyan, duyan