Nasıl bi dert bu, yardım edin, yoruldum aşka yas tutmaktan.
Her gece yastıklarımı ıslatıp, nemli kalbime gem vurmaktan.
Duman içinde boğuluyorum ben, gözlerimi gören diyo halin ne?
O an bi suskunluk kaplıyo beni, aklımı kaçırıcam, herşey nafile.
Anlat diyen herkes sana düşman, unut diyolar onu, fakat imkansız.
Hiç mi umut yok bu aşktan, beden ayakta lakin kalbim cansız.
Mutlumusun orda, yanında kim var? Bugün kimin evine aşsın kadınım.
Saat altı buçuk, dizim düşüyo, benim yazdığım herşey kalbine yatırım.
Titriyo elim ve sen çok uzaksın, bugün de sen kokuyo tüm duvarlar.
Göz altlarım müptela sana, derdimi sadece kağıtlar anlar.
Kalbime attığım yamalar söküldü, yetmiyor artık aşka bahane.
Şimdi yanımda yokluğun kaldı, tükendi umut ve geride kalanlar.
Benimki farklı, aşktan çok öte, sen sanki benim diğer yarımdın.
Kendinle gurur duy ve mutlu ol, ardında ölü bi adam bıraktın.
Sen gittin eksik kaldım, aylardır içimi kapladı kasvet.
Derdime ortak bir kaç sigara, bir kaç hap ve de biraz da hasret.
Beni bu hale sokan o kadın nerde? acaba mutlu mu başka birinde?
Lütfen elimi tut çok üşüyo derdi, şimdi de üşüyo mu başka bi elde?
Kapandı perde, gücüm kalmadı, gözümün yaşları kalbime damladı.
Unutmadan kadın, unutmadım seni. işte bu derdin, bilki aşk adı.