Bölüm 1:
Kendim için değil yaşlı babam için gülümsüyorum
Buna mecburum çünkü neredeyse bitirdi yolu
Allah'ım sen O'nu başımdan eksik etme
Sağlıklı olsun diye koca gök kubbeden dileniyorum
Başka şansım yok tükendik aniden
Giden gelmez, gelenler bi' daha gider
Mutlu olun diye kendime mi kıyayım lan?
Çek şu çekmeceyi ve bilader silahımı ver
Bu bir faciaya dönüşecek hepiniz duyun
Günahlarıma merhem olur belki cehennemin suyu
Kalbimin sahibine gittim içimi döktüm bana dediği şey;
'Bu yaptığını hiç beğenmedim Uğur”
Ve söyle hangi sabaha mutlu kalkılır salak?
Bedenimden çıkan ruh dokundu kaldırımlara
Hayat öyle boktan ilerliyor ki ne yazabilirim?
Rabbim gösterir bize bir çıkış yolunu
Nakarat
Bana sor nefreti
Vur yüzüme
Elimde olmaz derdi bırakamam arkada
Geri gelir ama ben ağlamam
Sor nefreti
Belki bugün, belki yarın
Belki ömrümü alır hayat
Ama ben ağlamam
Bölüm 2:
'Annen ne zaman öldü” diye sorulur mu lan insana?
Allah'ım başarısız geçiyor ettiğin imtihan
Binlerce insan kefen bile giymedi ölürken be
Gözümdeki yaş ceset torbaları kadar
Ağır ağır ölüyorum be ana
Her şey darmadağın kalmadı aklımda hayal
Kalmadı yapayalnız düşmediğim batak
Kalmadı bi' tane dost bittiğinde param
Cümleleri bile yetim bıraktın yazık değil mi?
Ölümden ne anlardım? Küçüktüm hazır değildim
Sol yanım canım, meleğim validem
Sen artık annesisin bütün yetimlerin bil
İnanıyon mu mezar taşına aşık oldum artık
Doğum yılının yanına tire koymuşlar anne
Bu hiç hoş bi' görüntü değil, kırıyım mı lan n'apayım?
Topraktan da olsa ayrılmam koynundan anne
Nakarat
Bana sor nefreti
Vur yüzüme
Elimde olmaz derdi bırakamam arkada
Geri gelir ama ben ağlamam
Sor nefreti
Belki bugün, belki yarın
Belki ömrümü alır hayat
Ama ben ağlamam