Cümle sonundaki nokta.
Hayat senin cebindeki para,benim elimdeki yara.
Senin dert dediğin şey;benim tenimde kir kadar.
Benim tenim teri tanır,senin marka kokar kirin.
Ahi 17'nde çocukluğu hayal meyal biri.
Çünkü bilmiyom,çünkü yaşamadım.
Rengim çatık kaşından gözünü açamadı.
Bi taşla bi cam kırıp kaçamadım,hevesim kırık.
Çok küçükken alıştım dumana,nefesim ılık.
Kalabalıktan uzağım bi türlü gelesim yok.
Benim ömrüm ayazdaki çocuk,bi beresi yok.
Hayat;kadın gibi önce mutlu eder,
Dışı güzel,içi sıkıntı da bi çenesi yok.
Ahi basit anlatır da senin için buruk.
Gene de tebessüm edersin.
Baba-oğul olmak için onca şey yaptık senle,
Teşekkür ederim,teşekkür edersin.
Davul sesi hayat,uzaktan hayli karizma.
O kadar gürültüde fakat temiz kaydı karışmaz.
Yani,dışardan iyiyiz de içten içe pert!
Lan kavga,dövüş,savaş,kan ve Ahi daniska!