Ados - Kangrenli Parmak
verse 1:
doyumsuz egon, gocun ve defol
savunma hattınızdan içeri girdi mekanize
ilkelerime ters düşen bu megalomanlık safhasında düşmanlarım
ellerinde kozlar vermiş pekgüzel
börtü böcek kül sen sinirlenince kör topal ne varsa anlat
ulan sen hayat mı gördün!
perdeleşmiş beyninizde düşünceler tekdüze
kronik aptallıklarından bıktım herkes demem
psikolog kesildiniz be aynı anda hasta
başka duvar yokta sanki boş bi yalana yaslan
sen aslansın kaplansın be senden iyisi marsa karşı
müneccim dölüyle beslenenden uzak kalsın
verse 2:
uyardım,dinleyipte bikere kafana takmadın
zamansız tepkilerime maruz kaldın şimdi ağla dur
kangrenli parmağımdın seni çekip kopardım
hasetle bakma gözüme ben "bilinç altıma kaçırdım!"
kara kaşın ve kömür gözün bizim burda geçmez
tipine bakmam ağzından çıkanlar fikir için yeter
garnizonda barut koksa bizde ateş yakarız
bayraklarımı çektiğim bu gönder hiçbi ele yetmez
sözünde kıvıran insanın özünde bi bokluk var
öncelerden abi diyorlardı şimdi muammalar
boş cesaret arkasında saklanın siz kanı bozuklar
kendinizle çelişir oldunuz Ados kapında bak!