Nakarat:
Hüsran taşınmaz bir yük
Sırtladım bilki bu sadece kendime
Hüsran kalkamam ki ben
Gitmez ayaklarım bu yükle belkide
Hüsran yardım eden yok
Dünkü dostlarım bugün terkeder
Hüsran şuan nerdeler
Hüsran tuhaf bir kader
Hüsran yarınım yok
Unutsan artık beni
Alabora hayalin hüsran gemin
Zayi bu hayata tutsak biri
Hüsran zararın çok
Gidersin sandık seni
Boş yere nefesimi israf edin
Ama korkutamazdınız asla beni
Buda hüsranların sonuncusu
Peki kim bu hayatın sorumlusu
Tabi ben gerekenlere kafi dedik
Birikenleri kendime kendim edip
Neyi buldum sadece sendeledim
Rehin oldum bu şehre sen demedim
Senin olduğun bi şarkı söylemedim ki
Ben neden bu şarkılar öyle derin
Hiç sönmemeliydi bu fezada yangın
Öyle tutuştum keza dayandım
Ne sandın hayatım pamuk ipliğinde
Umut ve hüznümü hesaplayandım
Bir yanlış biri yalnız
Hislerim başkasının değil artık
Sahte suratlara biz pek inandık
Hüsran bu sahneden çekil artık
Ben devir aldım buruk vedaları
Duyduğun zayinin güruh nidaları
Bin ukte kaldı bu cahimi ateşte
Kim yanacak diye hislenip ağlarım
Sistemin ağları ördü bu kenti
Ben hep yanılmış bi mağdurum belki
Ben hiçbişey istemem arkadaş sadece
Nankör bir insan olma yeterki
Hiç olmuyor telkin yanılgılar
Vede zihnimde maziden kalıntı var
Yıllar boyu dostlarım zehirli
Yılanlar misali koynumda barındılar
Siz yanılgılar gibi geçerdiniz
Vede nifak tohumları biçerdiniz
Bıraktım herşeyim sizin olsun
Hüsranımın şerefine içersiniz
Nakarat:
Hüsran taşınmaz bir yük
Sırtladım bilki bu sadece kendime
Hüsran kalkamam ki ben
Gitmez ayaklarım bu yükle belkide
Hüsran yardım eden yok
Dünkü dostlarım bugün terkeder
Hüsran şuan nerdeler
Hüsran tuhaf bir kader
Hüsran yarınım yok
Unutsan artık beni
Alabora hayalin hüsran gemin
Zayi bu hayata tutsak biri
Hüsran zararın çok
Gidersin sandık seni
Boş yere nefesimi israf edin
Ama korkutamazdınız asla beni