metempsikoz,devrimin en büyük yanılgısı.
her neyse kelimelerde hep devrimin anısı.
mühim değil kimin olduğunun adının
ya da herhangibi biri olmuş kadının.
hayat, karanlıkta açık renkli saçları sarışın.
belki de aldandın sebepsiz yere kavgaların.
yan gözle bakarlar fazla uzunsa sakalın.
dünya dürüst mekanı değil yurdu çakalın.
hani yalan diyarı bunu söyleyen çok haklı.
kafam dagınık sokaga çıkmaya bile üşeniyorum
yalanlardan biri beni yıkarsa diye artık
ewde sadece psikolojik durumlarımla ugraşıyorum
hayat,küççükken bize denilen şey mutluluk !
ilerde sen mutlu olacaksın dediler şimdi durum bu
sence yine dertlerim olmasaydı yine böyle yazabilirmiydim
ama biliyorum ki iyi yazamadıgımada eminim
bu rüzgar her vakit böyle esmiyecek
gökte bulut,suda yelken,dalda çiçek
saltanat dedikleri ancak cihan kavgasıdır
olmaya baht u saadet dünyada vahdet gibi
savaş eskiye dayanan aki'midir bilmiyorum
suyun ateşi söndürebilecegini ağladıkça anladım
gittikçe boşluklara düşmekteyiz enginde
arkadaki sahilse fosfor bir iz halinde
bakarsın gün olur yelken bulut
yağmur sandalı gözden kaybolur
iner gökyüzünden bir ay
penceremde tanıdık bir ışık olur
kalemde anlaşılmaz bir sükut
heyhat kapanır göz uykusuzdur
kara gecelere yazılan tüm mısralar
kim bilir belki de o zaman okunur