(verse 1)
bırak hadi yürüyorum sokakta
yanlızlarla ve yanlışlarla
sen dokunamadıgım anlamsın
yine çaresiz ; ve anlamsız
gel küçük melegim hadi bekliyorum
sensiz buralar ya acı yada tadı yok
sadece sen sen geri gel
hele senin olmayışın bi hayli zor
dinle beni bitanem sevenden
söndür ışıkları kapat perdeleri
sadece ikimiz sadece sen ve ben
sen yanımda olunca nefes mi umrumda
delirmemek eldemi daha dün benleydin
ben sadece siyah gökkuşagım sendin benim
elimle yazdım seni kagıtlara
kagıt bir resim oldu ben de son hatıra
(nakarat)
olmayışın beni günden güne
birden bire beni beni mahvettin
bilemem seni yazmasam ne olur
hüzünlü bugün gecem ve yarınlarım

(verse 2)
kagıtlarla aşır neşir oldum seni yaza yaza
bıktım sanma gülüm asla seni yazamamaksa
derdi anlatamam anca rapimde
volkan gibiyim ateşler atarım ama yakamam
delirdim galiba,heryerde aynı sen aynı kokun
sarılmak içten içe bi duygu
aglamakta aşinayım kader gülmüyor
seni yazdıgım her bi karede sevgim bitmiyo
sabaha zor vardım geçmiyor zaman
dün biraz daha uzundu uzun sürdü
sakin olsam da olay gelir beni bulur
abdullah saf kul kipriklerime salıncak kur
elimde değil sakin olmak sinirim geçmiyor
kafamı dağıtasım war terastayım bu gece
merak etme atlıyacak değilim
beklemekteyim ben hala bıraktıgın yerdeyim
yaz ayında bu kardan adam güneşe aşık
senin şiirin gönlün var benim ferhat
göz yaşının markasıyım sana aglarım
gel kaldır beni üstümde var yanlızlık koması
(nakarat)
olmayışın beni dünden güne
birden bire beni beni mahvettin
bilemem seni yazmasam ne olur
hüzünlü bugün gecem ve yarınlarım