Verse 1:
Bahar saçlı kadın
Elini tutamazsam yarınların hatrı kalır
Gözlerinden süzülen 2 damla yaşla söndüremezsin
Gidişinle gönlümde çıkardığın o yangınları
Hep dert aradım
Şimdi yoksun ya ben ölü sen yaralı
Hala burnumun kemiğini sızlatır her gece
İçime çektiğimde yastığın kokan sen tarafı
İnan unutmayı denedim insan
Unutamıyo işte kalbe girip hayat vereni
Ne demek yokum artık? Eğer ki kokunu bidaha
Çekemiceksem bırakın yaşadığıma hayat demeyi
Hala resimlerine baktığımı bilmiyolar
Gülüşün aklımdan gitmiyo lan
Zaten hiç bişey yolunda gitmiyoda
Zamanla geçer derler, neden bu acı bitmiyo ha?

Verse 2:
Bahar kıskanırdı saçlarını
Sen yine gül bana ben omzunda yaşlanırım
Önümde hala resmin papatyadan taç takılı
Gitme inan aşka aç kalırız
Nerdeysen çık gel aşka koşar adım
Evimin dört bi yanında rengarenk tokaların
Hatıralar boğdu bu şehri uzaklaşmak istedim
Defalarca gitmek için yol aradım
Hiç bi alkol etki etmez gözlerin kadar
Dönmeyecek birine beslediğim bi özlemim zarar
İnan o gün seni son görüşüm olduğunu bilsem
Sarılır öperdim hiç öpmediğim kadar
Bu günde sabah oldu veda vakti
Satırlarca seni anlattım bi kaç şişe helak ettik
Sen bu güne kadar yazılmış en güzel şiirsin kadın
Ben sadece gözlerine bakıp kelam ettim