İçyüz:
Ben dilendiğim o dağdayım sana yürüdüm yamaçlarda
Yaprak olup düştük ummadığımız ağaçlardan
Kalbim kölendir çaresizdir haraç alma
Gel, gönül gözüm doysun yada kal ağaçlarla
Tut elimden al çantanı yola hazırlan
Geçmişe el sallayalım İstanbul Boğazından
Haydi çık gel ilk buluştuğumuz yol ağzından
Seni kıran tüm cümlelerimi gelde yol ağzımdan
Beni böyle gördüğünden beri yasta babam
Denedim olmuyor içimdekini bastıramam
Kendi dengimi elimde tutamadan bir gün gelip
Hiç bişi olmamış gibi omzuna yaslanamam
Yine umutlandım kanarım ben nasılsa
Yine umutlandım yanarım ben hazırsan
Birgün sende yanarsan bana Kadıköy'de sarıldığını
Ortaköy'de sokulduğunu anlatsan

Tong:
Bahar saçlı kadın
Güldüğünde gönlüm papatyalar açtı sanır
Benim olduğunu görmem için kaç promil gerekli
(Söyle) Kaç şişe daha açtıralım
Gittiğinden beri kalem kağıda hayli küskün
Sol yanıma uzan sen kokuyo hala üstüm
İnan yokluğunda başka tene dokunmadım çünkü
Her gece rüyalarımı süsler o melek yüzün
Artık fırsatım yok saçlarını örmeye
Alıştı dostlarım elimde hep bi kadeh görmeye
Beklemekten vazgeçmeyen bi şair düşün
İlham veren kadınsa umursamaz niyeti yok dönmeye
Tahtını gönlümün en güzel yerine kurdu o
Ellerimden kayıp gider zaman yerinde durmuyo
Neden bu bataklık tek başıma kaldım bilmiyorum?
Ama sen gittiğin yerde mutlu ol