1.Bölüm:



Köy ufaktı ama büyük adamdı terzi Mehmet

Çalışkan ama fakirdi hayat böyle geldi gene

Ecnebiler çalıştırmış nasır tutmuş eller

Ekmek parasına yıllarca gurbet elde

Paris'e alıştı ama değişmedi köy yerine

Görgüsü ve bilgisiyle fazla gelir köy yerine

Hoşgörülü , yardım sever ufku derin baya

Bir tane düşmanı yok herkes sevip sayar



Uzakta torunlarım kalbi yakın yeter der

İyisiyle kötüsüyle hayat böyle giderken

Saat 11:14'ü bir gün kaydetti

Telefonda bi ses "Dedeni kaybettik..."

Ne dedin kahretsin! Bedeni mahvettim!

Bu beni katletti! Bu deli kasvet mi?

Kulak duyar kalp unuturmu o vedayı

Hüseyin oğlu Mehmet diyen o selayı...



Nakarat:



Git , git düşünme bizi sen

Rol yaptık biz üzülmüş gibi hep

Her gece burda bi melek rüyamdan iner

Sadece sustuk sen uyanma diye...



Gitme gökyüzü ışıldar

Bayram olur elbet bahar gelir kışında

Rüyaya karışıp sesini duyan var

Söylesene çok mu zor uyanmak



2. Bölüm



Kuruyan bu ağaçta bir tane Kiraz kaldı

Onda mutluluk yok sende biraz var mı?

Kadere küsmüş artık demiş ki "Dargınım"

Kızından sonra tabi ikinci yangını...



En eski güneşler bak karardı arkandan

Ne eski gülüşler var ne eski bayramlar

Yok hiçbir şey yok...

Bak hancı

Sen gittin ya Ataeymir de yabancı

Bir zamanlar tulumdan çıkmak için yürürdük

Bahçende oynayan çocuklar büyüdü

Bizler güneş olduk söndürdük mumları

İçin rahat olsun unutmaz torunların

Ölüm ayrılık istesen de kaçılmaz

Son bi sarılmadan gitmek beni acıtan

...

Şimdilik hoşça kal mekanın Cennet olsun...



Nakarat x2 ;



Git , git düşünme bizi sen

Rol yaptık biz üzülmüş gibi hep

Her gece burda bi melek rüyamdan iner

Sadece sustuk sen uyanma diye...



Gitme gökyüzü ışıldar

Bayram olur elbet bahar gelir kışında

Rüyaya karışıp sesini duyan var

Söylesene çok mu zor uyanmak



Sehabe Mayıs 2009