Verse 1:

Mavi siyah renkli bir hayat var artık sokaklarda
Planlarda bir bozukluk olmasa da neye fayda
Hep de ben mi tek hedef ben gitsem var mı yedek
Yazarım durmadan bazen sözlerimde yok edep

Terkedip giden bi ruh ve yalnız kalmış bir beden
Ben ağlamaktan yolum şaştı ben ölürsem hazır kefen
Artık anlayan da yok beni ortada bir cesedim
Ben giderken hatıra kalır yerdeki kan izlerim

Şeytan üçgeninde bir yaşam sürer mi söylesene
Şeytan üçgeninde ben yaşardım ama öylesine
Ailemden duymak istediklerim mi kaldı ki
Paltoyu alıp çıkar gider mi acılar öyle mi

İlkokulda bir hayaldi belki bu günler
Ve hep de kabus olarak geçti ellerimde yine var bi sıfır
Bir tebessüm oldu gözlerimde fakat eskidendi
Olay dolu günlerimde oldu döngü hep kısır

Nakarat x2

Yarınlar bak, hep umutlu
Yarınlar bak, hep kusurlu
Aldılar bak ellerimden ve
Çaldılar bak yarınlarımı

Verse 2:

Kulaklarımda melodi var ve her zaman da yoldayım
Hayatımın geçtiği tahta sıralardayım
Belki söndü ışıklar ve her zaman da bitmez öykü
Sokak ortasında sessizce bağırmaktayım

Tatlı bir rüya gibi yüzün ve hep güzüm
Asık suratla geçti gibi bir gecede var iki hüzün
İki hüzün ve bir yüzüm ve yaşlarla doldu gözüm
Hayatın arkasından el sallarım çocuk gibi

İlk göz ağrısı mı kaldı iki gözüm de ağrıdı
Zaman aktı gitti durdu elim kolum bağlıydı
Kalemi yazmaya iten elimdeki baskıydı
Rap başımdan eksik olmayan kötü bi cadıydı

Mutlu sonla bitmek isteyen garip bi film gibi
Biz oyuncu olduk her zaman dublörüm de bendim
Ben odamda yazdım durdum hep kendim hep kendim
Ben odamda kurak toprağa mutluluk ekendim