şimdi ben asıl zamanı geldiğinde başladım
dilimde iğne varsa şimdi gerçeğimle taşlarım
son seferde bekledim bu sözlerinse can yakar
bulduğun nedenlerinse yanına kaldı sahte kar

hayal meyal hatırlarım ki ben de senli günleri
her seferde derdin anlatırdın kendi derdini
tek bi kelime etmedim ki sen de benle aynısın
sen benimle ben rapimle psikon evre atlasın

satırlarımda ölüme gittiğim bi yol var aslında
fazla hızlı fazla sert virajlarınsa fazla mert
her kelamda bir adım yakınlaşınca vuslata
son günümde gördüğünde emanetsin Allah'a

sabır beşere bahşedilmiş nadide bir çiçekse
dallarımda gördüğüm bu goncalar durur niye
biz sabırla gelmedik sabır bizimle üstelendi
ömrü bedene bahşeden kimin neydi benle derdi

Nakarat


yolum açık sınır da belli isteyen gelir görür
ve namelerde inleyen bu rap yolunda kim ölür
tanımak isteyen beni satırlarımda yol bulur
görmediğin tuzaklarımda kendi kefeni doldurur



mikrop yuvası elbet birgün tükenecektir bil
kendi kurduğun savunmanı hergün biraz geliştir
sanma el açınca bin musubet kökten kaybolur
insanoğlu savaşmadıkça kendi kökü kurur

budur maruzatım benim herşey için affola
ben çetin savaşlarla çıktım rap denen yola
canımı yaktı ben yürürken takıldığım manzara
yerle bir bu kurgularda şimdi rap ve ben dua

kimine göre basit gelir benim çetin savaşlarım
mevsimlerde üç yalan ve husky zorlar kışlarım
hayallerimse katlanır bi dur demezsem rhymıma
beat benim ritim senin ve çıktık işte düz yola


ritmi duyduğumda başlar kelimelerim akmaya
tilki sözlerimse şimdi hazır canını yakmaya
korkutunca kaçtığın bu tilki şimdi bambaşka
yeri gelince söylerim ben lafım kalır hep başta