gözlerine baktığım her gece ağladım
dostlarımın yalancı olduğunu anladım
Allahıma yalvardım gözlerimi kararttım
kapkaranlık günlerde tek başına sen vardın

Doğmaz artık güneş zindan bu geceye
sönmez artık ateş aşık bu yüreğe
serpmez suyu kimse deli gönül bu senle
esir geçen yıllarda gözlerinse benle

fani bu dünyadan ayrılırken o gece
elimi tuttun sen ağladım ben dün gece
feryat eder bu gönül bırakın artık beni de
ebediyen senle gelir bu gönül bence


dökülen yaşların bedeli bir gün ödenir
söylenen sözleri insanları da tüketir
kırılan bu kalpler yaşananların eseri
nasıl ödetilir ki sewgiliye bedeli

hak aşığı sanar bu şairler kendini
içlerinde varmı ki gerçek Allah Sevgisi
kalplerinde yanar bu nefretinin alevi
alevi sönmez artık yakar bu bedeni

yanmaktan kül olmuş aşıklarsa deli
aşkı bulmakta zorlanan olmuş bi serseri
günlüğüme yazarım ilelebet ben gerçeği
aşk herkesin zayıf eli bu el kırar kalbinizi


bilsem ne günahlar işlerdim bebeğim
beni sevmen için daha neler vereyim
gece gündüz hayalinle hep seninleyim
gözlerinin kahvesinde çok derindeyim

hergünüm senden uzak cehenneme dönüyor
alev alev yüreğim artık isyan ediyor
aklımda bir parça buruk anı gizlenen
hatra gelen bu anıydı seni bana sevdiren

bilki aşka dair düşünceler hayatımda
sen olmadıktan sonra hayatım bir karmaşa
sarılmasa konuşmasa resim olsa karşımda
kalbin bana aitse ilelebet müdafaa


son nefesi çekişte gördüğümden emindim
hayalin mi anlayamadım karşımdaki sen misin
beni yaşama bağlayacak tek kişisin bebeğim
aşk uğruna ben canımı veririm