(Rahdan)
Farkedersin belki beslemediğim duygularımı
ben kalbime gömdüğüm gün ölmüştüm
kaybolup giderdi gözlerim gözlerinde
dalga geçerdi etrafta insanlar
ben pamuklara bulanmış bakışlarının altında
bir kelime etmemiştik oysaki
tanımazsın sen beni göründüğüm gibi değil
baktıgın yerde sen
baktıgım yerde sen
içimdeki bir umut farkedersin belki
kolay değildi bilmeden de sabrederim
korkup kaçmadım korkup konuşamadım
korkak diye düşünme göze alamadım
odamın köşesinde yatagımda yatarken
kimlerlesin bilmeden yazardım
odamın köşesinde diz çöktüğümde
kimlerlesin uzaktan bakardım

hergün aynı sabaha uyanır
aynı yerde buluşur
ayrı pencerelerden bakardık tatlım

(Kerim)
günaydın
günaydın yeni bir güne daha hoşgeldin
uyandım yanımda yoktun bi boş geldin
kaybetmedim çünkü hiç sahibin olmamıştım
aslında kıyamadım kalbimde yapamazdın
gözlerimde görmezdim kendimi ben saklardım
ama ben saklandığımda sen beni anlardın
hiç yaşanmamış bi duygusallık aldandık
yanlızlık gibiydik biz başkasıydık anlarsın
yanında kalmak istedikçe sen
ben ittim, ben ittim
bak itiraf ettim
gözlerinde korku vardı aklım sende kaldı
kalbim ortada bana fısıldadı zorlama
anlaştık, oturduk içtik biraz kaynaştık
ben anladım seni oda yanmadı barıştık
Ankaranın ortasında karşılaştık bakıştık
aynı şeyler için çabalar saklardık

her gün aynı sabaha uyanır
aynı yerde buluşur
ayrı pencerelerden bakardık tatlım