Verse 1



Yine daldım hayalerimle öpüştüm

Soğuklarda onun yerine bile ben üşüdüm

Yaşarken değilde ölürkende onu düşündüm

Açılmayan bir lamba gibi bende söndüm



Yaşadıklarımdı bana ayakta kalmayı öğreten

Hislerimse düşünmeyi ağlarken üzülmeyi öğreten

Giderkense bir kez daha sevmeyi hissettiren

Bir ben bilirim seni herkezden çok bir ben



İçinde kalan duyguyu sakla

Mücadele ettiğin savaşçıyı hakla

Öğrenirsin hayatın zorluklarını yaşamakla

Geçir aklından herşeyi ölüme bir dakika kala



Az kaldı dayan biraz daha sabret

Ona karşı hissettiğin sadece kin ve nefret

O çığ gibi üstüme gelen büyük bir felaket

Her şeyde hayır var sen sağ ben selamet



Nakarat x2



Hayırdır İnşallah

Dün gece yine sessizce girdin rüyama

Her yerde seni arar gözlerim

Adını sayıkladı tüm melekler kulağıma



Verse 2



Yanıma gelip bisey söyledi acımasızca

Kaydı gitti gözyaşlarımla , giderken baktı arkasına

Can yandıkça tebessümler kalmadı yanımda

Son defa dedi elveda...



Yaşadıkça anlar insan insanın halinden

İstemez başkasını çıkamadıkça can bedenden

Sana sesleniyorum kalbimin en derininden

Yaşamak için var mı artık sen yokken de bi neden



Zamansızdı gidişler hatırlamaz oldum

Eskide kalanlar mağziymiş bende unuttum

Harab ettim kendimi bu harabe gönlümde

Ben hep el üstünde tuttum unutuldum



Kırk yıllık fincan olsa dahi hatırda kalmaz ömrüm

Bende volkandım bir zaman önce idi söndüm

Közlendi gönlüm görmezdi iki gözüm

Deli gibi sevsede yanandı benim gönlüm



Nakarat x2



Hayırdır İnşallah

Dün gece yine sessizce girdin rüyama

Her yerde seni arar gözlerim

Adını sayıkladı tüm melekler kulağıma