Unutamıyorum bilmiyorum neden böyle bilinç altım
Her yüzde seni arıyorum bende dedim Bedo diril artık (diril artık)
sen varken hayatıma renk katan biri vardı
Kalbim sende bağlı bendeyse 2 kelimenin kini kaldı
Dimi tatlım saflığımla dalga geçmeyi marifet bildin
Çocukluk işte Şubat'ın 14'ünde sana bi mektubu veremedim
O gün Seni seviyorum diyemeyip ağzımda geveledim
Sonra bende içkiden başka hiç bir şeyi sevemedim
İyice gerildim içimde birimişti her geçen gün temiz duygular
Sana olan hislerimi gizlemedim tüm dostlarım duydular (duydular)
sağolsun onlarda acı günde belli oldular
Beni durmadan teselli edip her zaman yanımda durdular
Zordu o zamanlar benim için herşey utanırdım söylemeye
Çok kötü bi şey olcak diye nedense saklanırdım gölgelere
Gözlerini görmemeye dayanamazdım ağlardım geceleri
Bende Kalbimi satıra döküp hergün şiir yaptım heceleri

Yine aklımda o günler Yine kayboldum bennn
Şimdi gel demek için çok geç artık
Uykular zehir oldu gözyaşlarım nehir gibi akar durmaz
Senin karşında inan ki bu gözler gözlerine bakar susmaz (bakar susmaz)
Her şeye rahmen senden tek bi arzum var
Bu saf gördüğün adamdan özür dilemen aslında hata olmaz
Hayal kurmak güzeldi içimdekileri saklamak beni üzendi
Çok sevdiğimi öğrenince nedense kahkahalarla hep gülerdin
Aradan zaman geçti görüştüğümüzde bende azıcık ürperdim
Hiç bi şey olmamış gibi davrandın birazcık ilgi gösterdin
Sonrasında bazı dostlarım senin maskeni düşürdü
Her şeyi öğrenince beni görsen ateşte bile üşürdün
Tuzaklar kurdum sana herkes haklı olunca her şeyi düşündüm
İçki masasında senin arkandan hep ağladm hem gülmüştüm
Beni artık tanıyamassın inan ben bile kendimi bilmiyorum
O mektubu yaktım artık seni görmemek için dua ediyorum
Eskisi gibi seni hergün değil yılda bir kez hatırlıyorum
Aklıma geldiğinde damarlarımı sigaramla boğuyorum