Verse 1:
Derealizasyonla kaybettim kendimi
2011'in sonlarında başlamıştı her biri
Herkes sahteydi o zamanlar ama ben değil
Aynaya bakıp diyodum ki acaba ben neyim

Sonrasında ne mi oldu ben sahteleştim
Bi tiyatro izler gibiydim hayat sahneleşti
İçim sonbahardı ben beklerden daha güneşli
Renkli giden yaşantım birdenbire sadeleşti

Düşüncelerle çoğaldı beynimdeki karmaşa
Kötü sürdü kendimle yaşadığım kargaşa
Bi zaman makinesi olsa derdim ömrü sarbaşa
Belki öyle engellerdim gelmezdi dert başa

Artık iyileşemicem umudumu kaybettim
Düzelmek için bilsen neler neler sarfettim
İlk başlarda bende bu bok geçer zannetim
Ama günden güne inan beni iyice mahvetti

Nakarat:
Özlemim hep geçmişe
Geri gelmicek hiçbişey biliyorum biliyorum
Geri dönmek bi hayal
Eski yaşantımı baya özlüyorum özlüyorum
Yeter deli oluyorum


Verse 2:
Belki daha kolay geliyo bana delirmek
Bu bitmezmiş gibi bide başka dertler gelir hep
Keşke hastalığımı düzeltmek olsaydı elimde
Bende hissetmek isterdim nasıl acaba sevinmek

Ama yinede bişey olmuyo bak
Yine biton düşünceyle doldu kafam
Senin sorunların boş bardağı dolduramaz
Kimse benim kadar bu hayatıda sorgulamaz

Benim farkım ne mi dünyada ölmek
2 gözünle bakmamak ruh gözünle görmek
Bu hastalığı yaşıyanlar beni almayın örnek
Çünkü bu aralar tek yaptığım hayata sövmek

Bendende daha kötü olanlar var
Onlara tek lafım uzak durun sorunlardan
Kafada bitirmek lazım söyleyeyim unutmadan
Hiç bi çözüm yok o baktığınız forumlarda

Nakarat:
Özlemim hep geçmişe
Geri gelmicek hiçbişey biliyorum biliyorum
Geri dönmek bi hayal
Eski yaşantımı baya özlüyorum özlüyorum
Yeter deli oluyorum